Długopis – krótka historia i opis działania .
Za wynalazcę długopisu uznaje się Węgra Lazło Biro . Pierwszy model skonstruowany przez niego w 1938 roku był nieszczelny i plamił.
Dopiero po drugiej wojnie światowej długopis stał się popularny w Ameryce . Wiadomość , że Amerykanie piszą długopisem a nie wiecznym piórem przedostała się do Europy a zainteresowanie tym faktem wykazał Niemiec Chrystian Schneider , który zajmował się produkcją śrubek oraz części tłoczonych .
W 1947 roku firma Schneider podjęła pierwsza produkcję wkładów do długopisów z myślą o ich wymienności . W ciągu 3 lat o wkładach wymiennych było już głośno poza granicami Niemiec a Chrystian Schneider w 1951 roku wykupił licencję na długopis od Lazło Biro .
Od tej chwili produkcja długopisów i wkładów gwałtownie rosła. Produkowano nowe modele długopisów i nowe modele wkładów aż ich liczba wzrosła do ponad stu różnych typów.
W 1957 roku Christian Schneider doprowadził do ustalenia normy DIN 16554 która zawęża rodzaje wkładów tylko do 8 typów i opisuje wymagania dotyczące autentyczności tuszu .
Obecnie firma Schneider posiada 75 lat doświadczenia w produkcji artykułów piśmienniczych a dzięki stałemu rozwojowi technologii jest jednym ze światowych liderów w produkcji długopisów .
Testowanie wkładów w firmie Schneider :
